Γιατρός και πολιτευτής, κοινωνικός παράγοντας, εθνικός ευεργέτης. Σε πολλούς τομείς θα συναντήσει κανείς το όνομά του, με επαινετικές αναφορές στην πολύπτυχη προσφορά του. Γεννήθηκε το 1859 στο Φοινί, το ορεινό χωριό της επαρχίας Λεμεσού, ξακουστό για την παραγωγή πήλινων αγγείων. Θείος του, από την πλευρά του πατέρα του, Θεόδοτου Χατζηπαναγιώτου, ήταν ο Αρχιεπίσκοπος Σωφρόνιος Γ΄, επί της αρχιερατείας του οποίου έληξε η περίοδος της οθωμανικής κατοχής και η Κύπρος πέρασε στα χέρια των Βρετανών αποικιοκρατών, από το 1878. Πρώτος δάσκαλος του Αντώνιου Θεοδότου ήταν ο ιερέας του χωριού. Ο Αντώνιος Θεοδότου, με τη βοήθεια του θείου του, Αρχιεπισκόπου Σωφρονίου, μετέβη στην Αθήνα, όπου σπούδασε Ιατρική. Εκεί ήταν που μυήθηκε στον αθλητισμό από τον γυμναστή Ιωάννη Φωκιανό.
Το 1887 μετέβη στο Παρίσι, όπου συνέχισε τις σπουδές του στην Ιατρική. Μετά από δύο χρόνια επέστρεψε στην Κύπρο, για να προσφέρει τις υπηρεσίες του στο νησί, που ταλανιζόταν από μολυσματικές ασθένειες. Η παροχή ιατρικών υπηρεσιών βρισκόταν ακόμη στα σπάργανα και πολλοί έχαναν τη ζωή τους για ασήμαντους λόγους. Ιδιαίτερα θλιβερή ήταν η υψηλή θνησιμότητα παιδιών.
Επιθυμούσε διακαώς να μεταλαμπαδεύσει στις νεότερες γενιές το πάθος του για τον αθλητισμό και το 1891 ανέλαβε την προεδρία του Κυπριακού Συλλόγου, σωματείου με μορφωτικό και αθλητικό χαρακτήρα. Προπονούσε ο ίδιος τους αθλητές, στο γυμναστήριο που μόλις είχε δημιουργηθεί στην αυλή της Αστικής Σχολής (δημοτικού σχολείου) Αγίου Σάββα, παρά την ομώνυμη εκκλησία στην εντός των τειχών Λευκωσία, κοντά στην Αρχιεπισκοπή. Ο ίδιος δεν ευτύχησε να αποκτήσει παιδιά με τη σύζυγό του, Ευγενία Θεοδότου. Παντρεύτηκαν το 1892.
Η Ευγενία Ιωαννίδου Μουμτζή ήταν από τις λίγες μορφωμένες νέες της εποχής. Καταγόταν από τις πλουσιότερες οικογένειες της Λευκωσίας. Γεννήθηκε στη Λευκωσία το 1864 και πέθανε το 1969. Ήταν κόρη του Γεώργιου Ιωαννίδη Μουμτζή και ανηψιά του Στρατηγού Κωνσταντίνου Χατζηιωάννου και του Μητροπολίτη Κιτίου Χρύσανθου. Τιμήθηκε από την Κυπριακή Εκκλησία το 1954 με Μετάλλιο Αγαθοεργίας και από την Ελληνική Κυβέρνηση με την διάκριση του Σταυρού των Ταξιαρχών του Τάγματος Ευποιίας.
Ο Αντώνιος Θεοδότου ήταν από τους πρωτεργάτες και τους βασικούς δωρητές για την ίδρυση του Παγκυπρίου Γυμνασίου το 1893, με πρωτοβουλία του θείου του, Αρχιεπισκόπου Σωφρονίου. Και την επόμενη χρονιά, το 1894, πρωτοστάτησε μαζί με τον αδελφό του δικηγόρο Θεοφάνη Θεοδότου, και τον πρώτο του εξάδελφο, γιατρό Αριστόδημο Φοινιέα, στην ίδρυση του Γυμναστικού Συλλόγου «Τα Παγκύπρια».
Ήταν ο ταμίας στο πρώτο συμβούλιο του Συλλόγου. Θα παρέμενε στυλοβάτης και ευεργέτης του Γ.Σ.Π. σε όλα τα χρόνια της ζωής του, συμβάλλοντας στην κατασκευή σταδίου, καθώς επίσης σε πλείστες δραστηριότητές του.
Πέραν αυτού, ο Αντώνιος Θεοδότου ίδρυσε μαζί με άλλους, το 1899, το ταμιευτήριο «Η Λευκωσία», που μετεξελίχθηκε στην Τράπεζα Κύπρου, το 1912. Διετέλεσε πρόεδρος του διοικητικού της συμβουλίου μέχρι το 1918. Το 1906 αναδείχθηκε μέλος του Νομοθετικού Συμβουλίου (κοινοβουλευτικού θεσμού χαμηλών αρμοδιοτήτων επί βρετανικής αποικιοκρατίας) για μια πενταετία. Διετέλεσε επίσης δημοτικός σύμβουλος Λευκωσίας το 1908‒1911, αντιδήμαρχος το 1920‒1924 και στη συνέχεια δήμαρχος. Μαζί με τη σύζυγό του, Ευγενία, προέβησαν σε δωρεά για την οικοδόμηση του νεοκλασικού σχολικού κτηρίου, το 1926, στον Άγιο Αντώνιο, που ονομάστηκε Αστική Αντωνίου και Ευγενίας Θεοδότου (σήμερα δημοτικό σχολείο Αγίου Αντωνίου). Είναι μακρύς ο κατάλογος των γενναιόδωρων δωρεών, στις οποίες προέβησαν. Το 1928 ασθένησε και απεβίωσε ο Αντώνιος Θεοδότου, σε ηλικία 69 ετών. Η σύζυγός του, Ευγενία Θεοδότου, θα συνέχιζε για πολλά χρόνια ακόμη τη φιλανθρωπική δράση της, στηρίζοντας κυρίως την εκπαίδευση και τον αθλητισμό, χωρίς να παραμελεί τον Γ.Σ.Π.
Copyright © 2024 ΓΣΠ | Designed by Leafnet LTD